Zgodnie z tym kryterium, dzieci chcą wypróbować własne siły i przeżyć radość ze zwycięstwa. Walka w zabawie zwykle jest to męska zabawa synów z ojcami; w walce słabsi okazują się ojcowie, bo poddają się, pozwalając dziecku zwyciężyć. Dziecko w ten sposób buduje wiarę w swoją niezwyciężoną siłę fizyczną, jest to nieprawdziwa wiedza o sobie, ale dziecko o tym nie wie. Z czasem miejsce ojca może zastąpić brat, kolega i inne dziecko; taką zabawę mogą oni odebrać jako atak i będą się bronić jak tylko potrafią, podejmą prawdziwą walkę i mogą pojawić się przykre następstwa, choć miała być to tylko zabawa.