Środowisko rodzinne, w którym się dziecko wychowuje, ma ogromny wpływ na kształtowanie się jego charakteru. Najczęściej rodzice w postępowaniu ze swoimi dziećmi powielają wzorce wychowawcze wyniesione z własnego domu rodzinnego. Jeżeli były one dobre, to odnoszą sukcesy wychowawcze, a ich dzieci łatwo nawiązują kontakty z dorosłymi i rówieśnikami, są śmiałe, odpowiedzialne, odporne emocjonalnie, radzą sobie z trudnościami. Jeżeli wzorce wychowawcze nie były dobre, napotykają na trudności z wychowaniem dzieci, które są zazwyczaj nieśmiałe, wycofane, mało zaradne życiowo. W dobie kryzysu rodziny i permanentnego pośpiechu cała rzesza rodziców nie radzi sobie z wychowaniem dzieci i popełnia podstawowe błędy wychowawcze. Najczęściej przez popełnianymi błędami są: nadmierne uleganie, niestabilność uczuciowa, brak ustalonych granic, brak konsekwencji w wychowaniu i stawianiu wymagań, stawianie wygórowanych wymagań, nadmierna opiekuńczość. Obserwując rodziców z dziećmi, można dostrzec jeszcze dwa problemy. Usuwanie wszelkich trudności, na które dziecko mogłoby napotkać, a także zaspokajanie wszystkich zachcianek dziecka. Powtarzanie takich zachowań może w przyszłości doprowadzić do braku odporności emocjonalnej, załamań w sytuacjach trudnych, problemów w podejmowaniu decyzji.
źródło: Bliżej Przedszkola, przygotowanie: Linda Hubner-Jasiura